Deze heb ik vandaag gekregen van Free Musketeers!
woensdag 27 juni 2012
Kaft in hoge resolutie
Omdat meerdere websites reclame gaan maken voor mijn boek, had ik een afbeelding van de kaft nodig met een hogere resolutie.
Deze heb ik vandaag gekregen van Free Musketeers!
Deze heb ik vandaag gekregen van Free Musketeers!
maandag 25 juni 2012
Julian onze kleine held ook bij Mamaapps.nl
Er staat nu ook een stukje over het boek op de website Mamaapps.nl
zaterdag 23 juni 2012
ISBN nummer Julian, onze kleine held
Het ISBN nummer van het boek Julian, onze kleine held is:
978-90-484-2528-0
Met dit nummer is het boek binnenkort in iedere boekhandel in Nederland te bestellen.
dinsdag 19 juni 2012
125 boeken verkocht in de voorverkoop
Nog zo'n 1.5 maand en dan komt het boek Julian, onze kleine held pas echt uit.
Er zijn al heel veel mensen die het boek in de voorverkoop hebben besteld.
De teller staat op 125 exemplaren!
Erg leuk dat er al zoveel boeken verkocht zijn. Hopelijk wordt dit nog veel meer!
Zeker omdat de stichting Helpen Helpt er mee geholpen wordt.
Er zijn al heel veel mensen die het boek in de voorverkoop hebben besteld.
De teller staat op 125 exemplaren!
Erg leuk dat er al zoveel boeken verkocht zijn. Hopelijk wordt dit nog veel meer!
Zeker omdat de stichting Helpen Helpt er mee geholpen wordt.
maandag 18 juni 2012
Julian, onze kleine held nu ook op de website van Helpen Helpt
Het boek wordt nu ook op de website van de stichting Helpen Helpt gepromoot.
Hopelijk worden er veel boeken verkocht zodat deze stichting veel geld zal ontvangen....
Hopelijk worden er veel boeken verkocht zodat deze stichting veel geld zal ontvangen....
zaterdag 9 juni 2012
maandag 4 juni 2012
Promotie in de nieuwsbrief van Baby en Kind
Afgelopen zaterdag stond er een artikel in de nieuwsbrief van Baby en Kind over mijn boek.
Deze nieuwsbrief is naar ongeveer 19.000 mensen verstuurd.
Ik zag ineens ook een piek in de bezoekersstatistieken van mijn weblog.
Leuk hoor en bij deze wil ik www.babyenkind.nl hartelijk bedanken voor hun medewerking!
Deze nieuwsbrief is naar ongeveer 19.000 mensen verstuurd.
Ik zag ineens ook een piek in de bezoekersstatistieken van mijn weblog.
Leuk hoor en bij deze wil ik www.babyenkind.nl hartelijk bedanken voor hun medewerking!
vrijdag 1 juni 2012
Een fragment uit het boek: Julian, onze kleine held
Hier een fragment uit het boek: Julian, onze kleine held.
Het gaat best redelijk met Julian. Het ene moment is hij vrij fit en speelt lekker en het andere moment is hij erg moe en gaat liggen. Het kan soms per uur verschillen.
Vanmorgen speelde hij een tijdje met papa in het speelgedeelte. Hij was erg vrolijk. Na een poosje kreeg Julian het koud en was hij weer moe geworden. Dit is ook niet gek met windkracht drie in de tent. Hij is met zijn vest aan onder de dekens in bed gekropen en is de welbekende dvd van Pieter Post gaan kijken. Het is een kerst dvd, maar hij kijkt hem het hele jaar door en heeft hem denk ik al meer dan honderd keer gezien.
Aan het eind van de ochtend werd Julian moe en viel hij bijna in slaap. Ik riep toen een verpleegkundige en vroeg of er nog controles gedaan moesten worden. Het zou zielig zijn als hij net zou slapen en weer wakker gemaakt zou worden voor eventuele controles. Alleen zijn temperatuur moest gemeten worden. Deze was 39.1 Vanmorgen was zijn temperatuur 37,2 en nu was het zo opgelopen. Julian ging lekker liggen en ik deed de tent even dicht en ben zijn kleren op gaan ruimen. Ook hing ik nog een paar kaarten op. Het prikbord is nu echt vol. Ik zat net aan tafel achter de pc en toen Julian riep dat ik bij hem moest komen zitten. Hij was helemaal nat van het zweten en we deden zijn vest weer uit.
Vervolgens speelden we nog even een spelletje memory en werd hij weer moe. Het was inmiddels ook tijd geworden voor zijn rustuur. Julian was het er niet mee eens dat ik wegging en hij begon te huilen. De verpleegkundige ging bij hem zitten en gelukkig was hij zo weer stil. Ze las een verhaaltje voor. Uiteindelijk viel Julian in slaap en werd hij om 14.50 uur weer wakker. Opa Jan en Oma Lieneke waren om 14.30 uur al bij hem gearriveerd om te spelen en hebben toch nog even voor kunnen lezen voordat papa weer kwam.
Om 15.30 uur was John weer bij Julian. Ze hebben samen naar het Nederlands elftal gekeken Het was een vriendschappelijk interland tussen Nederland en Wales. Nederland won met 2-0. Julian werd helemaal blij op het moment dat hij Klaas-Jan Huntelaar zag. Helaas zat hij de hele wedstrijd op de bank. “Ik zag hem wel twee keer”, zei Julian. Hij vond het erg leuk. Langzaam aan komt Julian ook in de oranjesfeer. Hij heeft zoveel oranjespullen gekregen, dat we het hele ziekenhuis wel vol kunnen hangen. We zullen het maar houden bij de hele zaal. De pedagogisch medewerksters hebben al iets van oranjespullen opgehangen en wij mogen de rest doen als we dat leuk vinden. Later vanmiddag zat hij nog een hele tijd bij mij op schoot en luisterden we weer naar de Oranje cd. Opeens riep hij: “Ik heb honger!” Hij had trek in een pannenkoek. Die werd voor hem gewarmd. Hij heeft er twee stukjes van opgegeten en een half pakje melk gedronken. Ik had niet verwacht dat hij er ook maar iets van zou eten, maar ik vond het fijn dat hij toch een beetje trek had. Door het eten, lees: Opwarmen in de oven, hebben we wat vertraging opgelopen met het bedritueel, maar ik had het er graag voor over. Uiteindelijk was het al 19.45 uur voordat de tent dicht ging. We hadden nog wat problemen met het omhoog zetten van de rand van het bed. Als Julian gaat slapen, zetten we altijd de rand van het bed een stukje omhoog, zodat hij niet uit bed kan vallen. Het lukte me alleen niet, hij bleef ergens haken. Er zijn twee verpleegkundigen aan te pas gekomen. Ze hadden nog net niet de technische dienst opgeroepen, toen Julian opeens zei: “De band zit er omheen.”
Hij bedoelde het bandje van de bloeddrukmeter, dat om de rand van het bed zat gewikkeld. Het probleem was meteen opgelost en Julian kon lekker gaan slapen. Om 20.20 uur sliep hij echter nog niet en nam zuster Ankie het aaien over zijn hoofd van me over en kon ik naar huis om te eten, want ik had intussen wel honger gekregen.
Zo meteen ga ik nog even bellen hoe het gaat en dan ga ik naar bed, want ik ben erg moe geworden. De dagen vliegen zo voorbij. Het is bijna niet te geloven dat Julian al 5 weken in het ziekenhuis ligt en dat we al bijna 3 weken in Leiden zijn.
Het boek is te bestellen via:Uitgeverij Free Musketeers
Zondag 1 juni 2008,
Dag +2 na BMT
Het gaat best redelijk met Julian. Het ene moment is hij vrij fit en speelt lekker en het andere moment is hij erg moe en gaat liggen. Het kan soms per uur verschillen.
Vanmorgen speelde hij een tijdje met papa in het speelgedeelte. Hij was erg vrolijk. Na een poosje kreeg Julian het koud en was hij weer moe geworden. Dit is ook niet gek met windkracht drie in de tent. Hij is met zijn vest aan onder de dekens in bed gekropen en is de welbekende dvd van Pieter Post gaan kijken. Het is een kerst dvd, maar hij kijkt hem het hele jaar door en heeft hem denk ik al meer dan honderd keer gezien.
Aan het eind van de ochtend werd Julian moe en viel hij bijna in slaap. Ik riep toen een verpleegkundige en vroeg of er nog controles gedaan moesten worden. Het zou zielig zijn als hij net zou slapen en weer wakker gemaakt zou worden voor eventuele controles. Alleen zijn temperatuur moest gemeten worden. Deze was 39.1 Vanmorgen was zijn temperatuur 37,2 en nu was het zo opgelopen. Julian ging lekker liggen en ik deed de tent even dicht en ben zijn kleren op gaan ruimen. Ook hing ik nog een paar kaarten op. Het prikbord is nu echt vol. Ik zat net aan tafel achter de pc en toen Julian riep dat ik bij hem moest komen zitten. Hij was helemaal nat van het zweten en we deden zijn vest weer uit.
Vervolgens speelden we nog even een spelletje memory en werd hij weer moe. Het was inmiddels ook tijd geworden voor zijn rustuur. Julian was het er niet mee eens dat ik wegging en hij begon te huilen. De verpleegkundige ging bij hem zitten en gelukkig was hij zo weer stil. Ze las een verhaaltje voor. Uiteindelijk viel Julian in slaap en werd hij om 14.50 uur weer wakker. Opa Jan en Oma Lieneke waren om 14.30 uur al bij hem gearriveerd om te spelen en hebben toch nog even voor kunnen lezen voordat papa weer kwam.
Om 15.30 uur was John weer bij Julian. Ze hebben samen naar het Nederlands elftal gekeken Het was een vriendschappelijk interland tussen Nederland en Wales. Nederland won met 2-0. Julian werd helemaal blij op het moment dat hij Klaas-Jan Huntelaar zag. Helaas zat hij de hele wedstrijd op de bank. “Ik zag hem wel twee keer”, zei Julian. Hij vond het erg leuk. Langzaam aan komt Julian ook in de oranjesfeer. Hij heeft zoveel oranjespullen gekregen, dat we het hele ziekenhuis wel vol kunnen hangen. We zullen het maar houden bij de hele zaal. De pedagogisch medewerksters hebben al iets van oranjespullen opgehangen en wij mogen de rest doen als we dat leuk vinden. Later vanmiddag zat hij nog een hele tijd bij mij op schoot en luisterden we weer naar de Oranje cd. Opeens riep hij: “Ik heb honger!” Hij had trek in een pannenkoek. Die werd voor hem gewarmd. Hij heeft er twee stukjes van opgegeten en een half pakje melk gedronken. Ik had niet verwacht dat hij er ook maar iets van zou eten, maar ik vond het fijn dat hij toch een beetje trek had. Door het eten, lees: Opwarmen in de oven, hebben we wat vertraging opgelopen met het bedritueel, maar ik had het er graag voor over. Uiteindelijk was het al 19.45 uur voordat de tent dicht ging. We hadden nog wat problemen met het omhoog zetten van de rand van het bed. Als Julian gaat slapen, zetten we altijd de rand van het bed een stukje omhoog, zodat hij niet uit bed kan vallen. Het lukte me alleen niet, hij bleef ergens haken. Er zijn twee verpleegkundigen aan te pas gekomen. Ze hadden nog net niet de technische dienst opgeroepen, toen Julian opeens zei: “De band zit er omheen.”
Hij bedoelde het bandje van de bloeddrukmeter, dat om de rand van het bed zat gewikkeld. Het probleem was meteen opgelost en Julian kon lekker gaan slapen. Om 20.20 uur sliep hij echter nog niet en nam zuster Ankie het aaien over zijn hoofd van me over en kon ik naar huis om te eten, want ik had intussen wel honger gekregen.
Zo meteen ga ik nog even bellen hoe het gaat en dan ga ik naar bed, want ik ben erg moe geworden. De dagen vliegen zo voorbij. Het is bijna niet te geloven dat Julian al 5 weken in het ziekenhuis ligt en dat we al bijna 3 weken in Leiden zijn.
Het boek is te bestellen via:Uitgeverij Free Musketeers
Abonneren op:
Posts (Atom)