De maanden van het jaar…
Iedere keer verbaas ik me er weer over dat juist in de
maanden september en december het verlies van Julian bij mij zwaarder valt dan
in de overige maanden.
30 september is de dag dat Julian in 2004 geboren is en
11 december is de dag dat Julian in 2008 overleden is.
Eigenlijk slaat het naar mijn idee helemaal nergens op,
want waarom zou je iemand in september meer missen, dan in maart of juni?
Het gemis is toch altijd aanwezig?
En niet alleen in september, maar ook in alle andere
maanden van het jaar.
Maar wat mijn verstand heeft bedacht, komt nog niet overeen
met mijn gevoelens
Zodra september even onderweg is, merk ik dat ik wat prikkelbaar wordt.
Ik kan dan niet zoveel hebben van de meisjes. Ik slaap
dan ook wat slechter en denk ik veel vaker aan Julian. Mijn energie laat me weer wat meer in de
steek. Ik moet mezelf verplichten om vaker te gaan wandelen of sporten, want
dan voel ik me vaak ook beter.
Ik heb deze maand al 2 keer over onze kanjer gedroomd,
terwijl het in de afgelopen jaren alles bij elkaar misschien 6 of 7 keer is
voorgekomen. Maar waarom uitgerekend 2x
deze maand?
De septembermaand……
Ook kan ik zomaar ineens in huilen uitbarsten, als ik een
liedje hoor op de radio of als ik in de auto naar muziek luister en er ineens
weer allerlei herinneringen boven komen. Ook dit heb ik eigenlijk nooit in februari of april, maar alleen in
september of december.
Het hele jaar kan ik uren aan Julian denken of over hem
praten, zonder dat het me veel moeite kost.
Uit ervaring weet ik intussen, dat zodra oktober of
januari weer is begonnen, mijn humeur
ook ineens weer een stuk beter wordt.
Het is erg raar, maar toch waar; die moeilijke maanden in
het jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten